Jarosz
07-10-2011, 21:40
Zasady ergonomii określają odpowiednie wysokości płaszczyzn roboczych, wygodne dla czynności w kuchni, w zależności od pozycji ich wykonywania. Wartości te są uzależnione od indywidualnych cech użytkowników, przede wszystkim wzrostu, jak również od charakteru wykonywanej pracy i wysiłku z nią związanego. Dla prac wykonywanych w pozycji stojącej można wydzielić cztery wysokości blatu, w zależności od rodzaju czynności:
prace związane ze statycznym trzymaniem przedmiotu, np. obieranie jarzyn, jak również spożywanie posiłków w pozycji stojącej - wysokość blatu 110-100 cm;
przygotowanie posiłków przy umiarkowanym wysiłku przedramion, np. krojenie, siekanie, a także zmywanie naczyń - wysokość blatu i zlewozmywaka 100-90 cm;
prace kuchenne przy zwiększonym wysiłku przedramion - mieszanie podczas gotowania, mielenie produktów - wysokość blatu wraz z płytą kuchenną 90 - 80 cm;
prace wymagające dużego wysiłku fizycznego, przy zaangażowaniu nie tylko kończyn górnych, lecz także pasa barkowego, np. wałkowanie ciasta wysokość 80-70 cm.
W realiach niewielkiego pomieszczenia najczęściej pojawia się problem braku miejsca przeznaczonego na usytuowanie odpowiednich stanowisk wykonywania czynności kuchennych. Pomocnym rozwiązaniem może być niższy blat, wysuwany spod wyższego, zaopatrzony w odpowiednią podporę, umożliwiająca bezpieczną pracę przy nacisku z góry. Taka płaszczyzna, w niektórych sytuacjach, będzie przydatna również przy wykonywaniu czynności w pozycji siedzącej.
Odległość między blatem kuchennym a szafkami wiszącymi, zapewniająca wygodną pracę, powinna wynosić ok. 55-60 cm. Aby uniknąć uderzania głową o dolną krawędź górnej zabudowy, na co użytkownik narażony jest podczas nachylania się nad blatem, szafki górne nie powinny być głębsze niż 35-40cm. Wymiar ten wiąże się również z zasadami ergonomii, które precyzują dostęp do płaszczyzn górnych podczas sięgania w pozycji stojącej, im wyżej zawieszamy półki lub szafki tym mniejsza powinna być ich głębokość. Biorąc pod uwagę utrudnione przez dolną zabudowę podejście do szafek górnych, najwygodniejsze jest zawieszenie ich ok. 150 cm od podłogi.
www.jarosz.biz (http://www.jarosz.biz/)
prace związane ze statycznym trzymaniem przedmiotu, np. obieranie jarzyn, jak również spożywanie posiłków w pozycji stojącej - wysokość blatu 110-100 cm;
przygotowanie posiłków przy umiarkowanym wysiłku przedramion, np. krojenie, siekanie, a także zmywanie naczyń - wysokość blatu i zlewozmywaka 100-90 cm;
prace kuchenne przy zwiększonym wysiłku przedramion - mieszanie podczas gotowania, mielenie produktów - wysokość blatu wraz z płytą kuchenną 90 - 80 cm;
prace wymagające dużego wysiłku fizycznego, przy zaangażowaniu nie tylko kończyn górnych, lecz także pasa barkowego, np. wałkowanie ciasta wysokość 80-70 cm.
W realiach niewielkiego pomieszczenia najczęściej pojawia się problem braku miejsca przeznaczonego na usytuowanie odpowiednich stanowisk wykonywania czynności kuchennych. Pomocnym rozwiązaniem może być niższy blat, wysuwany spod wyższego, zaopatrzony w odpowiednią podporę, umożliwiająca bezpieczną pracę przy nacisku z góry. Taka płaszczyzna, w niektórych sytuacjach, będzie przydatna również przy wykonywaniu czynności w pozycji siedzącej.
Odległość między blatem kuchennym a szafkami wiszącymi, zapewniająca wygodną pracę, powinna wynosić ok. 55-60 cm. Aby uniknąć uderzania głową o dolną krawędź górnej zabudowy, na co użytkownik narażony jest podczas nachylania się nad blatem, szafki górne nie powinny być głębsze niż 35-40cm. Wymiar ten wiąże się również z zasadami ergonomii, które precyzują dostęp do płaszczyzn górnych podczas sięgania w pozycji stojącej, im wyżej zawieszamy półki lub szafki tym mniejsza powinna być ich głębokość. Biorąc pod uwagę utrudnione przez dolną zabudowę podejście do szafek górnych, najwygodniejsze jest zawieszenie ich ok. 150 cm od podłogi.
www.jarosz.biz (http://www.jarosz.biz/)